Decyzja o zastosowaniu metody in vitro w leczeniu niepłodności jest ważnym krokiem dla par pragnących mieć dziecko. Niemniej jednak, często pojawiają się obawy związane z tą metodą. Przyszli rodzice zadają sobie wiele pytań – czy procedura jest bezpieczna i skuteczna, czy dziecko poczęte in vitro będzie się rozwijać prawidłowo i czy rodzina będzie funkcjonować jak należy.
In vitro – bezpieczna i skuteczna metoda wspomaganego rozrodu
Przyszłym rodzicom powinno zależeć na bezpieczeństwie i skuteczności wybranej metody leczenia niepłodności. W tym kontekście warto wiedzieć, że in vitro jest jedną z najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych metod wspomaganego rozrodu. Nowoczesne technologie i metody laboratoryjne pozwalają na minimalizowanie ryzyka powikłań, a lekarze dokładają wszelkich starań, by szanse na zajście w ciążę były jak najwyższe – wynoszą one nawet 50-60% w pojedynczej próbie.
Ponad 40 lat badań nad rozwojem dzieci poczętych metodą in vitro
Badania nad rozwojem emocjonalnym i intelektualnym dzieci poczętych metodą in vitro prowadzi się od początku lat 80-tych XX wieku. Wyniki tych badań wielokrotnie potwierdziły, że sposób poczęcia nie ma żadnego wpływu na rozwój dziecka. Jednym z wiodących autorytetów w dziedzinie psychologii rozwoju dzieci i rodzin jest Profesor Susan Golombok, dyrektor Centrum Badań nad Rozwojem Dziecka na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu w Cambridge. Profesor Golombok ponad 30 lat życia poświęciła badaniom nad psychologicznymi aspektami różnych metod wspomaganego rozrodu, wpływem różnych czynników na rozwój dziecka i relacje rodzinne, w tym badania nad adopcją, koncepcją in vitro i związkami jednopłciowymi. Jej badania i publikacje wpłynęły na dziedzinę psychologii rozwoju i zmieniły podejście do różnych form rodziny i rodzicielstwa.
Rozwój intelektualny, emocjonalny i społeczny dzieci poczętych dzięki metodzie in vitro nie różni się niczym od dzieci poczętych naturalnie
Badania przeprowadzone przez Profesor Susan Golombok z Uniwersytetu w Cambridge wykazują, że dzieci poczęte metodą in vitro nie mają większych problemów z rozwojem intelektualnym, emocjonalnym czy społecznym w porównaniu z dziećmi poczętymi naturalnie. Ponadto, dzieci te nie odczuwają większego stresu czy traumy z powodu sposobu swojego poczęcia. Badania te zostały przeprowadzone na grupie ponad 1,000 rodzin, a wyniki opublikowane w prestiżowym czasopiśmie naukowym „Human Reproduction”. Warto podkreślić, że badania prowadzone przez Profesor Golombok obejmują wiele krajów i kultur, co dodatkowo podkreśla ogólną uniwersalność tych wyników. Wnioski z tych badań przyczyniają się do zmniejszenia stigmatyzacji związanej z metodą in vitro i pomagają parom, które zmagają się z problemami z poczęciem, w podjęciu decyzji dotyczącej wspomagania rozrodu.
Rodzice dzieci poczętych metodą in vitro są zaangażowanymi, dobrymi rodzicami
W badaniach nad psychologicznymi aspektami rodziny, Profesor Golombok z Uniwersytetu w Cambridge skupiła się na porównaniu par, które nie miały trudności z naturalnym poczęciem dziecka oraz tych, które ze względu na problem z płodnością zdecydowały się na leczenie metodą in vitro. Jej badania wykazały, że pary, które skorzystały z metody in vitro, niejednokrotnie były bardziej zaangażowane w wychowanie swojego dziecka oraz miały bardziej pozytywny obraz swojej rodziny niż pary, które poczęły dziecko bez konieczności wspomagania. Dodatkowo, badania wykazały, że rodzice korzystający z różnych metod wspomaganego rozrodu, są równie dobrymi rodzicami jak rodzice dzieci poczętych naturalnie, a często nawet bardziej zaangażowanymi w wychowanie swojego dziecka.
Więzi dzieci poczętych dzięki in vitro z rodzeństwem poczętym naturalnie są silne i nie różnią się niczym od więzi między rodzeństwem poczętym bez konieczności wspomagania poczęcia
Profesor Golombok przeprowadziła badania dotyczące więzi między dziećmi poczętymi metodą in vitro a ich rodzeństwem poczętym naturalnie. Okazało się, że więź między nimi jest bardzo silna, a dzieci poczęte in vitro nie odczuwają żadnej różnicy w relacjach rodzeństwa. Wręcz przeciwnie, wiele z nich jest dumni z faktu, że są „wyjątkowi” i wiedzą, że ich rodzice musieli przejść wiele trudności, aby ich począć.
Wzajemne poznanie się i spędzanie czasu ze sobą buduje bliskie relacje między rodzeństwem, niezależnie od sposobu poczęcia. Ponadto, rodzice dzieci poczętych in vitro często starają się dbać o równość i sprawiedliwość między swoimi dziećmi, co jeszcze bardziej sprzyja więziom między rodzeństwem. Dlatego dzieci poczęte in vitro nie odczuwają, że są traktowane inaczej od swojego rodzeństwa poczętego w sposób naturalny.
Wyniki badań jednoznacznie potwierdzają, że dzieci poczęte metodą in vitro nie różnią się od dzieci poczętych metodą naturalną
In vitro to metoda, coraz częściej wykorzystywana przez pary borykające się z problemami z płodnością i dająca szansę na spełnienie marzenia o dziecku. Obawy przyszłych rodziców o rozwój dziecka są rzeczą naturalną, niestety potęgowaną przez fałszywe informacje udostępniane w Internecie. Badania przeprowadzone przez Profesor Susan Golombok, światowy autorytet w dziedzinie psychologii rozwoju dzieci i rodzin wykazały jednak, że nie ma powodu do obaw. Dzieci poczęte in vitro rozwijają się tak samo dobrze jak dzieci poczęte naturalnie, zarówno pod względem społecznym, jak i emocjonalnym. Nie odczuwają też dystansu ani nie mają trudności z nawiązywaniem relacji z rodzeństwem.
Jeśli chcesz przeczytać więcej na temat leczenie niepłodności, zajrzyj do naszego artykułu TUTAJ.
Poznaj lepiej naszą Klinikę, zespół oraz historie naszych pacjentów. Dołącz do nas na Facebooku!
