Histeroskopia diagnostyczna to jedno z badań, które pomaga w diagnostyce niepłodności u kobiet oraz wykrywaniu wad, które mogą pojawić się w obrębie macicy. Jest przeprowadzane za pomocą histeroskopu – specjalnego narzędzia endoskopowego. Z tego artykułu dowiesz się więcej na temat tego badania.
Czym jest histeroskopia?
Histeroskopia diagnostyczna to inaczej wziernikowanie macicy. Badanie histeroskopowe pozwala na dokładną ocenę wewnętrznych ścian macicy i jest standardową procedurą ginekologiczną w trakcie diagnostyki wielu schorzeń. Lekarz może zlecić wykonanie tego badania w celu potwierdzenia wstępnej diagnozy lub weryfikacji nieznanej patologii. Wykonywane jest w przypadku, kiedy badanie USG nie pozwoliło postawić diagnozy o niepłodności lub schorzeń w obrębie macicy.
Wykorzystywana jest w diagnostyce i leczeniu niepłodności, nieprawidłowości w obrębie macicy (takich jak np. polipy czy zrosty) oraz nawracających poronień. Badanie wykonuje się również w przypadku podejrzenia zmian w obrębie błony śluzowej macicy, podejrzenia wad macicy, nieprawidłowych krwawień z dróg rodnych u kobiet, podejrzenia mięśniaków czy pozostałości po porodzie lub poronieniu.
Zabieg histeroskopii wykonuje w celach diagnostycznych (histeroskopia diagnostyczna) oraz w celu usunięcia ewentualnych zmian (histeroskopia lecznicza).
Histeroskopia – przebieg zabiegu
Podczas badania histeroskopowego używa się specjalnego narzędzia, czyli histeroskopu. Jest to kamera, dzięki której lekarz może w dokładny sposób obejrzeć wnętrze macicy – tzw. endometrium. Składa się z rękojeści, na której są pokrętła, dające możliwość regulacji parametrów, oraz z tulei, która daje możliwość pobrania odpowiednich wycinków do badania.
Histeroskopia jest wykonywana przez lekarza ginekologa. Lekarz wprowadza przez pochwę i szyjkę macicy do jamy macicy histeroskop. Wnętrze macicy zostaje wypełnione solą fizjologiczną w celu ułatwienia obserwacji powierzchni endometrium. Samo badanie histeroskopowe trwa około kilkunastu minut, natomiast cała procedura związana z histeroskopią diagnostyczną – około 2,5 godziny.
Histeroskopia diagnostyczna wykonywana jest zazwyczaj z wykorzystaniem leków rozluźniających i przeprowadzana na fotelu ginekologicznym.
Histeroskopia lecznicza przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym na bloku operacyjnym. W czasie zabiegu lekarz wykorzystuje mikronarzędzia, by usunąć z wnętrza macicy ewentualne zmiany. W celu leczenia operacyjnego średnica histeroskopu jest większa, umożliwiając wprowadzenie narzędzi do wnętrza macicy. Badanie jest bezpieczne dla zdrowia pacjentki, a powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Może jedynie wystąpić ból brzucha po histeroskopii.
Histeroskopia diagnostyczna – kiedy zdecydować się na badania?
Badanie histeroskopowe jest wskazane, gdy pacjentka zmaga się z krwawieniem, którego przyczyny nie da się określić w innych badaniach. Histeroskopia diagnostyczna jest wykonywana również u kobiet, które mają trudności z zajściem w ciążę, jako element diagnostyki niepłodności. Ginekolog może zalecić histeroskopię zawsze wtedy, gdy podejrzewa nieprawidłowości oraz wady w budowie macicy.
Histeroskopia – przeciwwskazania
Głównym przeciwwskazaniem do wykonania histeroskopii diagnostycznej jest ciąża. Aby nie zaburzać jej prawidłowego przebiegu badanie należy odroczyć na czas po zakończeniu ciąży. Badania histeroskopowego nie przeprowadza się także w trakcie krwawienia miesiączkowego, a w szczególności w jego pierwsze dni. Kolejnym przeciwwskazaniem jest występujący u pacjentki stan zapalny macicy, który uniemożliwia dokładne zbadanie i przeanalizowanie wnętrza kobiecych narządów rodnych, a także stanowi ryzyko wystąpienia powikłań po zabiegu.
Jak przygotować się do histeroskopii?
Histeroskopia diagnostyczna przeprowadzana w gabinecie lekarskim nie wymaga wykonywania specjalnych badań. Pacjentka może odczuwać lekki dyskomfort podczas zabiegu, podobny do zwykłego badania ginekologicznego.
Histeroskopia operacyjna wymaga wcześniejszych przygotowań. Pacjentka musi zgłosić się na badanie między 8 a 12 dniem cyklu miesiączkowego, a na 6 godzin przed badaniem nie może spożywać posiłków ani napojów. Na zabieg warto przyjechać z osobą towarzyszącą, ponieważ po znieczuleniu ogólnym mogą wystąpić bóle i zawroty głowy, senność, osłabienie czy niewyraźne widzenie. Jednak, dzięki nowoczesnym metodom znieczulenia, powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Pacjentka powinna przybyć do szpitala 30 minut przed planowanym zabiegiem w celu przyjęcia Dormicum (leku nasennego).
Po zabiegu ważne jest, aby pozwolić organizmowi na odpoczynek i regenerację. Zalecane jest leżenie i unikanie ciężkich aktywności fizycznych przez kilka dni.
Czytaj więcej na temat diagnostyki przyczyn niepłodności u kobiet TUTAJ.
